De Heer van Herzele

 

21/4/2014 - Een pittig ritje, eerst in zuidelijke richting naar Aalst en Ninove en dan weer omhoog via Sint-Lievens-Esse, Sint-Lievens-Houtem, Herzele en Oordegem naar Laarne. Maar liefst vier keer kruisen we vandaag de E40, waarop de zonnezoekers naar een Paasweekend aan zee tuffen. Pasen, het grote chocolade- en cholesterolfeest dat nu eigendom is van de supermarktketens.

De protagonisten van elke week hebben gisteren de ‘Van Peteghem’ gereden. De punch is er wat uit en als er al een slag wordt uitgedeeld, is daar weer die dekselse wind.

Over deksels gesproken. Die worden tegenwoordig met karrenvrachten gestolen. Malafide ijzersmelters proberen er hun voordeel mee te halen. Nog meer uitkijken dus op Vlaamse wegen. Ergens tussen Mere en Ede onze wekelijkse geblokkeerde spoorwegovergang. De verkiezingen zijn in aantocht en dan mag iedereen zien hoe goed de politiek aan de mobiliteit werkt.

Geen gebrek overigens aan reclame voor 25 mei. ‘Le nom d’un fou se trouve partout’ is het Franse gezegde en alle strekkingen hebben hun kopmannen en -vrouwen strategisch in stelling gebracht. Christoph d’Haese, burgemeester van Aalst, maakt lachend met twee vingers het vredesteken. Freya Van den Bossche steekt een vermanend vingertje in mijn richting. Carina Van Cauter houdt de kin vast tussen duim en wijsvinger en kijkt peinzend in de ruimte. Niemand met een pukkel of een rimpel. Die zijn aan het penseel van de airbrusher blijven hangen.
 

We rijden voorbij de burcht van Herzele, ooit in bezit van de Heer van Herzele. Hij ging als kruisvaarder in Palestina vechten voor het Christendom. Vier eeuwen later werd de burcht aan flarden geschoten door de Spanjaarden, eveneens katholieke zwaardvechters… Geloof, ik zal het nooit verstaan.

Tegen het einde van de rit, in Westrem denk ik, wordt er nog eens stevig doorgereden tot de groep breekt en één lange serpentine wordt. Daarna rustig weer naar huis en kijken naar de Amstel Gold Race op tv. 

Gewassen en klaar voor volgende week