Leap of Faith
27/4/2014 -
Nog maar tien minuten van huis en een gsm’end meisje rijdt bijna op mij in. Ik
roep en zij zegt ‘oei’! Hadden we nog
maar Lernout en Hauspie, dan konden we nu spraakgestuurd sms’en.
‘Tweeëntwintig
man in den A vandaag’, zegt de voorzitter. ‘Pardon, twintig man en twee vrouwen’,
corrigeert hij zichzelf. Katrien en Elke kunnen bovendien hard fietsen.
We rijden
vandaag richting Zottegem alwaar zich enkele onaangename bodemverheffingen
bevinden. Al in Baaigem krijgen we een stevig hellend kasseitje te verteren en
daarna gaat het alleen in stijgende lijn. Als liefhebber van de laagvlakte weet
ik dat Zwalm, Roborst en Sint-Goriks-Oudenhove alleen te genieten zijn bij
valavond op een terras en met een kroes bier.
Erwetegem en
Godveerdegem zijn namen die tot de verbeelding spreken, zeker omdat Kristof
zegt dat we nu het verste en hoogste punt van de rit bereikt hebben. Er
ontvouwt zich inderdaad een mooi vergezicht voor onze ogen en niks lijkt in de
buurt hoger dan waar wij rijden.
Séba propt
twee rozijnen uit zijn kartonnen doosje in zijn mond, geeft twee stevige
pedaalslagen en schiet vooruit… onheil dus. Erwin komt naast me en zegt: ‘Zie je
die kerk daar? Daar moeten we naartoe. ’t Is ver en steil’. Merci Kristof! Ik zie een bord met Sint-Antelinks, waag nog snel
een oog aan de kerk en besluit dan alleen nog naar mijn ketting te kijken tot
boven. Als ik gefolterd word, hoef ik mijn beul niet te zien.
Freddy V
komt naast me rijden en zegt: ‘k Zit nie goe jong, ‘k ga altijd te laat gaan
slapen, maar ‘k ga der wel deurkomen op ’t vlakke’. Net dan krijgen we in Sint-Lievens-Houtem
nog dat venijnig bocheltje Diepestraat genaamd.
Het einde
is in zicht en Katrien probeert nog een kroontje te sprinten op de brug in
Wetteren, Strava weet je wel.
Wie in de
kroeg zijn tijd verslijt is versleten vóór zijn tijd,
maar ik wil toch even op adem komen in de Tobbe. Ik neem een Fanta als
aperitief en een aspergesoep als voorgerecht. Vanmiddag kijk ik naar
Luik-Bastenaken-Luik. Weten jullie wat het verschil is tussen de Vlaamse en de
echte Ardennen? In de echte Ardennen zijn de daken niet rood maar grijs. Zeg
dat ik het gezegd heb!
Leap of Faith, Sofie Müller, Kasteeldreef Laarne |